Rahmetli Annemin Kadrajından
Bu fotoğrafımı rahmetli annem çekmişti. Mekân Bakırköy'deki Rumeli Lokantası, tarih ise 31 Mart 2019, saat 20:08. İş programımın uyduğu günler kendisini iş çıkışında yakaladığımda, birlikte yemek yer, sohbet ederdik. Kardeşimi de arardık, çekimi olmadığı zamanlarda, iş dönüşü bize katılırdı. Çay içer, hava alır, eve öyle dönerdik. Bazen Budak Pastanesi'nde, bazen İstasyon Cafe'de otururduk. Aileydik, bir aradaydık. Annemin neşesi, hayata bağlılığı bize de tesir ederdi, ışığını yıldızından alan gezegenler misali. Tersi de doğru artık, yıldızı sönünce karanlıkta kalan gezegenler gibi, o yaşam sevincini, o tutkuyu bulamıyor insan, hayatının merkezindeki insanı kaybedince, toprağa kendinden de bir parça gömüyor aslında...
Yine de insanın karakterinin çekirdeğinde bir vazife duygusu varsa, bu his bir şekilde ayakta kalmayı sağlıyor. Zira bir varlık nedenimiz var bu dünyada. Yapmamız gerekenleri yapmalıyız. Devam etmeliyiz bir şekilde. İyi işler yapmalı, içinde yaşadığımız dönemin boğucu atmosferine takılmadan, ilerideki nesilleri düşünmeliyiz hep.
Mekânın cennet olsun canım annem.
☆∞
